جای خالی خلاقیت در صنعت مد و لباس با تقلید پر شد
تاریخ انتشار: ۷ مهر ۱۴۰۱ | کد خبر: ۳۶۰۹۹۰۱۹
طراحی لباس، یکی از موضوعاتی است که طرفداران خاص خود را پیدا کرده است و بدنبال آن، هر ساله نمایشگاه و رویدادهای متفاوتی در این حوزه برگزار می شود. اما این بدان معنا نیست که دارای مشکلات نیست چراکه نبود خلاقیت و طرح های جدید، کپی کاری، مشکلات اقتصادی و سرمایه گذاری و... صنعت مد و لباس را با مشکلاتی روبرو کرده است.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!
بنفشه مقدم، عضو هیأت علمی گروه طراحی پارچه و لباس دانشگاه هنر تهران، درمورد نبود تنوع طراحی های لباس در بازار و نمایشگاه های لباس بیان کرد: عوامل بسیاری می‌توانند روی نبود تنوع طراحی در طراحی لباس های موجود در بازار و نمایشگاه‌ها تأثیرگذار باشند. اما آن چه که به صورت عام در نمایشگاه‌ها و جشنواره‌های عمومی دیده می‌شود، این است که برخی از افراد فکر می‌کنند اگر پارچه‌های رنگی را از جا‌های مختلف لباس برش بزنند و جا به جا کنند طراحی و خلاقیت به خرج داده اند.
مقدم گفت: ممکن است در چنین مواقعی، طراح، جای درستی را برای پارچه انتخاب نکرده باشد و یا اصلاً طرح پارچه مناسب آن طراحی نباشد. از اینرو، در طراحی پارچه مورداستفاده برای لباس باید دقت شود تا جایی که فرد بداند آیا از پارچه‌های آماده در بازار استفاده شده است یا برای طرح مربوطه، پارچه خاصی درنظر گرفته شده است؟
این عضو هیأت علمی دانشگاه هنر تهران با ذکر مثالی ادامه داد: به طور مثال؛ اگر تولیدکننده از طراح خواسته است که برای او طراحی کند، طراح باید به این موضوع توجه کند که طراحی پارچه هم مستلزم یک سری اصول است که حتماً باید رعایت شود و در این میان، اگر رعایت نشود بدون شک، روی ظاهر اثر نتیجه معکوسی می‌گذارد.
مقدم با اشاره به وجود طرح های تکراری موجود در بازار افزود: در بازار، طرح‌های تکراری لباس وجود دارد؛ به طوری که می‌بینیم تولیدکنندگان به طرح‌های یکدیگر نگاه می‌کنند و همین باعث می شود که کپی در کار‌ها وجود دارد و علت آن هم این است که آن ها فکر می‌کنند از چنین طرح هایی، استقبال زیادی می‌شود و با استفاده از آن ها، فروش زیادی خواهند داشت و به همین دلیل، آن‌ها به فکر استفاده از این طرح‌های تکراری می‌افتند؛ به طوری که اگر طرح و مدلی هم در کشور‌های اطراف به ویژه ترکیه، مد شود، آن ها سعی می‌کنند شبیه آن طرح ها را داشته باشند و آثاری مشابه تولید کنند.
این عضو هیأت علمی دانشگاه گفت:ممکن است طراحان کشور، ایده‌های بهتری داشته باشند، ولی به خاطر این که طرح‌ها و آثار صنعت مد و لباس کشورهایی چون ترکیه و...فروش خوبی داشته اند، تولیدکنندگان داخلی هم حاضر نیستند ریسک کرده و برای ایده جدید طراح، سرمایه گذاری کنند و این موضوع، یکی از مسائلی است که باعث می‌شود تا شاهد طرح‌های تکراری در لباس‌های موجود در بازار باشیم و در حقیقت، نبود سرمایه گذاری باعث این معضل شده است و تا حدودی هم تولیدکننده حق دارد چراکه اگر سرمایه اش ازدست برود متضرر می‌شود.
مقدم ادامه داد: در برخی از موارد دانشجویی و... می‌بینیم که دوخت لباس تمیز انجام نشده است و بدنبال آن، وقتی به دانشجویان می‌گوییم که درز لباس باید دوخته شود یا لباسی به آستر نیاز دارد آن‌ها مقاومت می‌کنند. زیرا بر این تصور هستند که یا سرعت عملشان پایین می‌آید و یا این که ظاهر بیرونی اثر مهم‌تر از ظاهر درونی اش است، در حالی که موارد زیادی در این خصوص تأثیرگذار هستند.
این عضو هیأت علمی دانشگاه تهران افزود:افراد فعال در حوزه مد و لباس باید بدانند وقتی که اثری، ممتاز تشخیص داده می‌شود از درون و بیرون مورد بررسی قرار می‌گیرد و به همین دلیل، قرار گرفتن طرح پارچه در قسمت مناسب کار نیز مهم است چراکه باعث هماهنگی کلی می‌شود.
او تأکید کرد: اگر بخواهیم کلکسیون هماهنگی را طراحی کنیم به دو صورت است: یا موضوعی از طرف سفارش دهنده پیشنهاد می‌شود یا طراح به صورت مستقل، کلکسیون خود را به معرض نمایش می‌گذارد و به همین منظور، سوژه موردنظر خود را انتخاب می‌کند و یا در حقیقت، به صورت آزاد، هر یک از آثار خود را با فضایی متفاوت ارائه می‌دهد.
او گفت: به طور مثال؛ دانشجویانی که پایان نامه دارند، اگر بخواهند به صورت مجموعه کار کنند. تعدادی پارچه یا مانتو بر اساس نقاشی‌های دوره قاجار، داستان‌های شاهنامه و... طراحی می‌کنند که طبیعتاً باید هماهنگی در فرم کلی و ارتباط آن با موضوع و پالت رنگی انتخاب شده، نقش‌ها و... را با یکدیگر درنظر بگیرند تا هماهنگی میان آن ها وجود داشته باشد. این در حالی است که اگر سوژه آن‌ها آزاد باشد، می‌توانند بر اساس آن چه که موردنظرشان است به طراحی بپردازند. یعنی برای انتخاب پالت رنگی، برش، نقش و... آزاد هستند.
مقدم با اشاره به تنوع رنگی در لباس های موجود در بازار افزود: تنوع رنگی در مانتو‌های غیر یونیفرمی بسیار بیشتر است. ولی برای افراد میانسال به بالا با فرم اندامی خاص، شاهد رنگ‌های تیره تری هستیم که به خاطر تجربه تولیدکننده است چراکه فکر می‌کند در این صورت، فروش‌بیشتری دارد. البته در این میان، سلیقه‌های متفاوت و تا حدی شخصی هم وجود دارد که ممکن است خانم‌های با سن بالا یا با فرم اندامی بزرگ تر، اصلاً دوست نداشته باشند از لباس‌های تیره استفاده کنند و در این شرایط، لباس آن‌ها باید با تمهیدات لازم طراحی و تولید شود. اما به طور کلی، در حال حاضر، تنوع رنگی زیادی در بازار وجود دارد.
باشگاه خبرنگاران جوان فرهنگی هنری ساير حوزه هامنبع: باشگاه خبرنگاران
کلیدواژه: طراحی لباس جشنواره مد و لباس ایرانی اسلامی مد و لباس طرح های تکراری موجود در بازار عضو هیأت علمی مد و لباس طرح ها
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.yjc.ir دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «باشگاه خبرنگاران» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۶۰۹۹۰۱۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
خلاقیت؛ موتور رشد شهرها
خلاقیت و نوآوری از دیرباز از بخش‌های مهم در شکل‌گیری و توسعه شهرها بوده‌اند و امروزه با توجه به پیشرفت‌های گسترده محیط‌های شهری فقدان آن‌ها در برنامه‌ریزی‌های توسعه شهری در عمل بی معنا است و باید مورد توجه قرار گیرد.
به گزارش سرویس ترجمه خبرگزاری ایمنا، خلاقیت به‌عنوان تمایل به تولید یا شناسایی ایده‌ها، جایگزین‌ها یا امکاناتی تعریف می‌شود که ممکن است در حل مشکلات، برقراری ارتباط با دیگران و سرگرم کردن خود و دیگران مفید باشد. افراد برای خلاق بودن باید اطراف خود را به روش یا از منظری جدید تماشا کنند. توانایی ایجاد جایگزین‌ها یا دیدن متفاوت اطراف به‌طور منحصربه‌فرد با تغییر اتفاق نمی‌افتد، بلکه نیازمند اقداماتی اساسی‌تر مانند انعطاف‌پذیری و لذت بردن از هر آن چیزی است که تاکنون دیده یا شنیده نمی‌شد.
یک محیط خلاق می‌تواند یک اتاق، یک دفتر، یک ساختمان، مجموعه‌ای از ساختمان‌ها، یک انبار بازسازی شده، محوطه دانشگاه، خیابان، منطقه، محله و گاهی اوقات یک شهر باشد. البته این مکان‌ها به همان اندازه می‌توانند کاملاً غیرخلاقانه باشند. آنچه یک محیط را خلاق می‌کند این است که به کاربر این حس را می‌دهد که می‌تواند به مکانی که در آن قرار دارد شکل دهد یا آن را از نو خلق کند.
شهر خلاق به‌عنوان یک رویکرد و چارچوبی متمایز و در عین حال انعطاف‌پذیر ارائه می‌شود و زمانی ارزشمند است که رویکرد شهر خلاق را تحت نگرانی‌های جدیدی قرار می‌دهد که به تقویت مجدد آن کمک می‌کند. شهر خلاق شهری است که در آن خلاقیت یک عامل استراتژیک در توسعه شهر به‌شمار می‌رود. چنین شهری مکان‌ها، تجربیات، جاذبه‌ها و فرصت‌هایی را برای پرورش خلاقیت در بین شهروندان خود فراهم می‌کند.
درک شهر خلاق به‌عنوان یک رویکرد به دو دلیل مهم است. اولین مورد ظرفیتی است که این رویکرد برای تأثیرگذاری در حوزه‌های سیاست‌های شهری و فرهنگی حفظ می‌کند. دوم اینکه رویکرد شهر خلاق به معرفی درک پیچیده‌ای از بعد فرهنگی که محیط‌های شهری، زندگی عمومی و حکمرانی شهر دارند، کمک کرده است. خلاقیت نه تنها کلید موفقیت، بلکه یک گرایش طبیعی شهرها است که این امر درک شدن آن را در محیط‌های شهری ضروری می‌کند رویکرد شهر خلاق به‌ویژه در رادیکالی‌ترین فرمول‌بندی‌های اولیه خود، ارتباط نزدیکی با نوآوری شهری دارد.
نوآوری شهری نیز به‌عنوان فرایند جدید یا بهبود یافته‌ای درک می‌شود که به‌طور قابل‌توجهی با فرآیندهای قبلی متفاوت است. برای دهه‌ها، تمرکز نوآوری بر پیشرفت‌های فنی قرار داشت، اما امروزه تمرکز بر فرآیندهای غیرفناورانه نیز در حال گسترش است و حتی گاهی برای بهره‌گیری از نوآوری هیچ نیازی به استفاده از فناوری نیست. برای مثال نوآوری ممکن است شامل معرفی وسایل‌نقلیه خودران هوشمند، برقی و تقاضامحور یا طراحی نوعی برنامه‌ریزی شهری باشد که نیازی به استفاده از خودرو ندارد. بیش از نیم میلیون شهر در جهان وجود دارد و همه آن‌ها تا حدی نوآوری دارند. خلاقیت یک فرآیند واگرا و نوآوری دارای منطق همگرا است و به همین دلیل این دو به یکدیگر نیاز دارند.
نظریه‌های توسعه محلی و منطقه‌ای شهرها طی دهه‌های اخیر شاهد ظهور مجموعه‌ای از تغییرات بود که جنبه‌های مختلف مرتبط با فرهنگ را به‌عنوان عناصر کلیدی در آینده واقعیت‌های شهری مفهوم‌سازی کرد. این مفاهیم در قالب اصلی «شهر خلاق» گنجانده شد و یک مدل بدیهی را تشکیل داد که دارای ارزش کلی بود. پس از آن بررسی فرآیندهایی که از طریق آن‌ها چارچوبی منسجم و پذیرفته‌شده در این زمینه شکل گرفت، ماهیت پیچیده شهر خلاق را آشکار کرد و به سیاست‌گذاری‌هایی با تأثیرگذاری بالا در زمینه شهرسازی منتهی شد. بخش فرهنگی محیط‌های شهری امروزه بسیار حائز اهمیت است. شهرها و مناطق متعدد سیاست‌هایی را طراحی می‌کنند که خواستار عمل در حوزه‌های مرتبط با آن هستند و سازمان‌های بین‌المللی اصلی اهمیت محوری فرهنگ، خلاقیت و نوآوری را در حکمرانی شهری و توسعه شهر به رسمیت شناخته‌اند.
هدف شهرسازی خلاق این است که شهر به‌عنوان یک اثر هنری زنده در نظر گرفته شود که در آن شهروندان می‌توانند در ایجاد یک مکان دگرگون‌شده مشارکت داشته باشند. این امر مستلزم بر خودرای از خلاقیت اقشار مختلف هم‌چون مهندسان، مددکاران اجتماعی، برنامه‌ریزان شهری، شخصیت‌های تجاری، برگزارکنندگان رویدادها، معماران، متخصصان مسکن، متخصصان فناوری اطلاعات، روان‌شناسان، مورخان، انسان‌شناسان، دانشمندان علوم طبیعی، محیط‌بانان، هنرمندان مردمی و مهم‌تر از همه مردم عادی باشد که به‌عنوان شهروند در شهرها زندگی می‌کنند. این خلاقیت، همه‌جانبه و نه‌تنها محرک کشف یک اختراع فنی جدید، بلکه مولد ایجاد تعاملات در جریان شهری است.
هر دوره‌ای از تاریخ به شکل خاصی از خلاقیت نیاز دارد، چراکه بدون شک امروز با دیروز و فردا متفاوت خواهد بود. خلاقیت پاسخی برای همه مشکلات شهری نیست، اما پیش‌زمینه‌هایی را ایجاد می‌کند که در آن امکان فراهم آوردن فرصت‌هایی برای یافتن راه‌حل‌های خلاقانه برای توسعه شهری وجود دارد. خلاقیت شهری مهم‌تر از همه نیازمند تغییر در طرز فکر و برخورداری از اخلاق است. این اخلاق مربوط به هر آن چیزی می‌شود که زندگی می‌بخشد، آن را حفظ می‌کند و گسترش می‌دهد. این امر مستلزم تمرکز بر خلاقیت نرم است که شامل توانایی پرورش شهرها و بوم‌شناسی فرهنگی آن‌ها می‌شود.
خلاقیت همواره در طول تاریخ در شهرها وجود داشته، هرچند با عناوین نبوغ، مهارت، استعداد یا هوش اختراع شناخته می‌شده است. به عبارت دیگر شهرهای سراسر جهان به خودی خود و مطابق معمول ایجاد نشده و هر یک از ویژگی‌های برخوردار است که بدون شک لازمه آن‌ها برخورداری از عنصر خلاقیت محسوب می‌شود. امروزه نیز شهرها به دلایل مختلفی از این عنصر بهره می‌برند. در اصل این‌گونه احساس می‌شود که خلاقیت می‌تواند پاسخی به مشکلات و فرصت‌های تغییر شرایط تجارت جهانی، تجدید ساختار اقتصادی، اقتصاد مبتنی بر فناوری اطلاعات و جامعه‌ای باشد که تمرکز عمده آن‌ها بر خلق ثروت از طریق ایده‌ها است. این امر به تغییرات چشمگیری منجر می‌شود که شبیه یک تغییر پارادایم به نظر می‌رسد.
لزوم بهره‌گیری از خلاقیت و نوآوری در شهرهابسیاری از شهرها یا مناطق امروزی در حال نابودی هستند و دلیل عمده چنین امری این است که بسیاری از آن‌ها به دلایل زیرساخت‌های فیزیکی یا استمرار در عملکرد به شیوه‌های مرسوم، در گذشته خود گیر کرده‌اند. پیشگیری از این نابودی مستلزم تغییر در نگرش‌ها و نحوه اداره سازمان‌های شهری است که این امر به‌شدت به بهره‌گیری از عنصر خلاقیت نیاز دارد. این اقدام با افزایش رقابت‌پذیری همراه است، چراکه نشان می‌دهد منابع رقابت شهرها با یکدیگر اکنون در سطوح متفاوتی از قبل قرار دارد و شهرها باید فراتر از صرف هزینه‌های پایین و بهره‌وری بالا با یکدیگر رقابت کنند. بخشی از این رقابت نو می‌تواند شامل غنای فرهنگی یک شهر، بهبود ظرفیت شبکه‌سازی آن در سطح جهانی و همگام شدن با بهترین‌های جهانی با ایجاد توانایی مشارکت جوامع یا افزایش آگاهی و کیفیت طراحی شهرها نه‌تنها به‌عنوان یک افزونه، بلکه به‌عنوان بخشی ذاتی از توسعه باشد که از طریق درک نحوه عملکرد شهری با استفاده از پتانسیل رسانه‌ها صورت می‌گیرد.
هدف شهرهایی که سعی در بهره‌گیری از خلاقیت دارند ایجاد شرایطی است که تصمیم‌گیرندگان شهری بتوانند پتانسیل‌هایی مانند تبدیل زباله‌ها به منابع تجاری را بازنگری، دارایی‌های پنهان مانند کشف سنت‌های تاریخی را برای تبدیل شدن به یک محصول جدید ارزش‌گذاری مجدد و دارایی‌های معنوی هم‌چون سرمایه اجتماعی که باعث تولید ثروت می‌شود را اندازه‌گیری کنند.
بهره‌گیری از خلاقیت می‌تواند با برانگیخته شدن شور و اشتیاق شهروندان نسبت به شهر خود با توسعه برنامه‌هایی همراه باشد که به آن‌ها یاد می‌دهد شهر خود را دوست داشته باشند؛ برنامه‌هایی که میل آن‌ها را به یادگیری و کارآفرینی افزایش می‌دهد. این اقدام می‌تواند با پرورش استعدادهای محلی، بازنگری منابع فرهنگی، پیکربندی مجدد زیرساخت‌های شهری، بازگویی داستان متمایز هر شهر برای نسل جوان، بازاندیشی در برنامه‌های درسی برای آموزش مهارت‌های باکیفیت‌تر و مواردی از این قبیل صورت بگیرد و با افزایش تاب‌آوری شهری به‌عنوان اصل اساسی بقای شهرها همراه شود که نیازمند برنامه‌های آموزشی جدید است.
شبکه شهرهای خلاق یونسکوشبکه شهرهای خلاق یونسکو (UCCN) در سال ۲۰۰۴ با هدف ارتقای همکاری بین شهرهایی ایجاد شد که خلاقیت را به‌عنوان یک عامل استراتژیک برای توسعه پایدار شهری شناسایی کرده‌اند. در حال حاضر این شبکه را ۳۵۰ شهر در سراسر جهان تشکیل می‌دهند که با هم در جهت یک هدف مشترک عمل می‌کنند، این هدف شامل قرار دادن خلاقیت و صنایع فرهنگی در قلب برنامه‌های توسعه خود در سطح محلی و همکاری فعال در سطح بین‌المللی است.
شبکه شهرهای خلاق نه‌تنها به‌عنوان بستری برای تأمل در نقش خلاقیت به‌عنوان اهرمی برای توسعه پایدار، بلکه بستری برای اقدام و نوآوری به‌ویژه برای اجرای دستور کار ۲۰۳۰ برای توسعه پایدار و هفت زمینه خلاقانه صنایع دستی و هنرهای عامیانه، هنرهای رسانه‌ای، فیلم، طراحی، غذا، ادبیات و موسیقی است.
ووهان چین برای پاسخ به بیماری همه‌گیر کرونا و تحول، انطباق و پاسخ به همه‌گیری کووید -۱۹ موفق به دریافت جایزه «بازیابی نوآوری» شد.
کمیسیون اروپا دورتموند آلمان را به دلیل تاریخچه نوآوری خود از طریق همکاری با پروژه «شهر همسایگان» به‌عنوان پایتخت نوآوری اروپا در سال ۲۰۲۱ و وانتا فنلاند را به دلیل تلاش‌های خود در زمینه نوآوری به‌عنوان «شهر نوآورانه در حال ظهور اروپا» معرفی کرد.
توکیوی ژاپن با توجه به نحوه به‌کارگیری فناوری شهری، ظرفیت دیجیتال آن و مهم‌تر از همه تأثیر اجتماعی مثبت، نوآورترین و مبتکرترین شهر سیاره زمین شناخته شد. بر اساس این شاخص، بوستون جایگاه دوم و نیویورک رتبه سوم را به خود اختصاص دادند.
مانیز اسپانیا در شبکه شهرهای خلاق یونسکو به‌عنوان «شهر صنایع دستی و هنرهای محبوب» شناخته می‌شود.
بوستون ایالات متحده به دلیل «بافت فرهنگی و ثروت انسانی»، در کنار بهره‌گیری از مدل متنوع گردشگری، عنوان «بهترین شهر خلاق» را به دست آورد.
نوآورترین شهرهای جهان در سال ۲۰۲۲ شامل توکیو، لندن، نیویورک، پاریس، سنگاپور، لس‌آنجلس، بوستون، سانفرانسیسکو و هیوستون و در سال ۲۰۲۳ شامل لندن، نیویورک، توکیو، پکن، پاریس، سانفرانسیسکو، لس‌آنجلس، شانگهای، سئول و مسکو بود.
مدیررسانهای پرسپولیس: سپاهان به جای شکایت بیجا، عذرخواهی کند